امام ِ زمان

بی تو چگونه می شود از آسمان نوشت

از انعکاس ِ ساده ی رنگین کمان نوشت ؟
.
این یک حقیقت است – بی تو – بهار ِِ من !
باید چهار فصل سال را خزان نوشت
.
در این جهان ِ پر درد و سرد – خدای ِ من
دستان ِ سبزپوش ِ تو را سایبان نوشت
.
دنبال ِ رد ِ پای تو گشتم ، نیافتم ...
گویی خدا نشان ِ تو را بی نشان نوشت
.
می خواستم تو را بنویسم ولی نشد
با من بگو چگونه تو را می توان نوشت ؟
.
جنگل همیشه نام ِ تو را سبز خواند و بس
دریا تو را برای خودش بی کران نوشت
.
دیدم تمام ثانیه ها با تو می وزد – آری ...
باید تو را همیشه « امام ِ زمان » نوشت

شعر از ر.الف