| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 |
نگرانی را بچین با یک موچین
روی لبهات یه نیم دایره بکش 2 طرفش به سمت بالا
توی قلبت یه گل رز بکار
و با یاد او پر از غنچه اش کن
و بدان که صدای احساست را می شنود
یک قدم مانده به صبح
بیا که کیک تموم میشه بهت نمیرسه
کاش یه قدم مونده باشه...
کاش قلبه همه پر از غنچه باشه....
خیلی خیلی زیبا بود
کاش وسعت نگرانی اینقدر کم بود که میشد با یه موچین اونو کند
کاش میشد خوشبین بود و امیدوار.
جالب بود مخصوصا تشبیه لبخند به نیم دایره به سمت بالا
هر چند با کمی تامل این مفهوم دریافت میشد
کلا پیوند ادبیات با ریاضی در نوشته ها خیلی شیرین و جذاب هست.